Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Ἐμπιστοσύνη στήν θεία πρόνοια.



Ὁ Γέροντας εἶχε μεγάλη πίστη στόν Θεό καί τελεία ἐμπιστοσύνη στήν θεία
πρόνοια, γι᾿ αὐτό ἔλεγε: «Εἶμαι σίγουρος χίλια τοῖς ἑκατό, ἄν δώσω τώρα σέ κά-

ποιον αὐτό τό πλεκτό, μέχρι νά πάω στό Καλύβι μου, ὁ Θεός θά μοῦ στείλει ἄλ-
λο. Ἀλλά στήν ἀρχή, γιά νά μᾶς δοκιμάση31, μᾶς ἀφήνει λίγο καί νά κρυώσουμε
καί νά ἀρρωστήσουμε καί ἐκεῖ χρειάζεται προσοχή. Νά μήν πῆ κανείς «Χριστέ
μου, ἐγώ γιά τήν ἀγάπη σου τό ἔδωσα καί σύ μ᾿ ἄφησες νά ἀρρωστήσω;».
Ἡ ἐλπίδα, πού «οὐδέποτε καταισχύνει», τόν συνώδευε σέ ὅλη του τήν ζωή
καί περισσότερο στίς δυσκολίες. Μέσα στό σκότος καί στήν ὁμίχλη μιλοῦσε γιά
ξαστεριά. «῞Ολα θά πᾶνε καλά, μέ τήν χάρι τοῦ Θεοῦ», ἔλεγε σέ ἀπεγνωσμέ-
νες ψυχές. Σέ κάποιον πού ἀνησυχοῦσε γιά τίς ἐχθρικές ἐπιβουλές ἐναντίον
τῆς Πατρίδος, ἔδωσε τήν ἑξῆς ἐλπιδοφόρο ἀπάντηση: «Κι ἄν μοῦ ποῦν ὅτι δέν
ὑπάρχει κανείς ῞Ελληνας, ἐγώ δέν ἀνησυχῶ. Μπορεῖ ὁ Θεός νά ἀναστήση ἕναν
῞Ελληνα. Φθάνει καί ἕνας». Ἀκόμη πίστευε: «Καί ἕνας Χριστιανός νά μείνη μό-
νο, ὁ Χριστός θά κάνει τό σχέδιό Του». ῞Οταν ἄλλοι μιλοῦσαν γιά δυσάρεστες
μελλοντικές ἐξελίξεις στό Ἔθνος καί ἔσπερναν τόν φόβο, ὁ Γέροντας μετέδιδε
αἰσιοδοξία καί ἐλπίδα˙ μιλοῦσε γιά ἀναστημένη Ἑλλάδα καί γιά ἀνάκτηση τῆς
Ἁγια-Σοφιᾶς. «Ὑπάρχει καί Θεός˙ τόν Θεό ποῦ τόν ἔχεις βάλει;», εἶπε σέ κάποι-
ον κληρικό πού ἔβλεπε τό μέλλον τῆς Πατρίδος ζοφερό.
῎Ελεγε: «Ἄν δέν εἶχα ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, δέν ξέρω τί θά γινόμουν. Ὁ ἄν-
θρωπος νά ἐνεργῆ μέχρις ἑνός σημείου. Μετά ὁ Θεός. Νά ἔχουμε ἀπόλυτη ἐμπι-
στοσύνη». Αὐτό δέν ἦταν γιά τόν Γέροντα μιά ἀκαθόριστη ἐλπίδα, ἀλλά χειρο-
πιαστή βεβαιότητα, μαρτυρουμένη μάλιστα μέ ἄπειρα παραδείγματα.
Στήν ζωή του δοκίμασε πάμπολλες φορές τήν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ μέ διαφό-
ρους τρόπους. Ὡς στρατιώτης εἶχε ἕνα Εὐαγγέλιο καί τό χάρισε. ῎Επειτα ζητοῦσε
νά βρῆ Εὐαγγέλιο, νά διαβάζη τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. ῎Εστειλαν στήν Μονάδα τους
τά Χριστούγεννα 200 δέματα, καί μόνο στό δικό του ὑπῆρχε Εὐαγγέλιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου